Στην κεντρική οδό Σκαλίδη χτυπά η καρδιά του εμπορίου της πόλης της Κισσάμου εδώ και πολλά χρόνια. Παλαιότερα υπερτερούσαν τα κρεοπωλεία και τα μανάβικα οπότε τη Μεγάλη Παρασκευή ήταν ο τόπος συνάθροισης των πολιτών που έκαναν τα τελευταία ψώνια τους, πριν την Κυριακή του Πάσχα. Ως συνέχεια αυτού του δρώμενου, ο Δήμος Κισσάμου, ο Νέος Εμπορικός Σύλλογος Κισσάμου και η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου συνδιοργανώνουν κάθε χρόνο το «Παζάρι της Μεγάλης Παρασκευής».
Όπως ο τίτλος του μαρτυρά γίνεται κάθε Παρασκευή της Μεγάλης Εβδομάδας, από νωρίς το πρωί έως αργά το βράδυ όπου έμποροι, βιοτέχνες, αγρότες και κτηνοτρόφοι της περιοχής πωλούν σε πολύ χαμηλές τιμές τα προϊόντα τους. Συνδυαστικά, τα καφέ-μεζεδοπωλεία της οδού σερβίρουν νηστίσιμα εδέσματα, παρασκευασμένα βάσει παραδοσιακών Kισσαμίτικων συνταγών.
ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Λαογραφικός είναι ο πολιτισμός που η ίδια του η λέξη ορίζει: ό,τι λέει, πράττει, συνηθίζει σε συλλογικό και κοινωνικό επίπεδο ο λαός ενός τόπου. Οι ρίζες της λαογραφίας της περιοχής της Κισσάμου χάνονται στα βάθη των αιώνων, πηγαίνοντας χιλιετίες πίσω στα χρόνια του Μινωικού Πολιτισμού. ΛΑΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ Η μουσική και το τραγούδι είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ζωής των κατοίκων της περιοχής. Τα παραδοσιακά μουσικά όργανα στην Κίσσαμο είναι το λαούτο και το βιολί, αντί της λύρας άλλων περιοχών. Οι ντόπιοι τα αποκαλούν «ζυγιά» και είναι συνυφασμένα με πολυήμερα γλέντια χαρούμενων γεγονότων όπως οι γάμοι, τα πανηγύρια, οι αρραβώνες, οι βαπτίσεις και άλλα. Έντονη, φυσικά είναι και η χορευτική δραστηριότητα των Kισσαμιτών, οι…
ΚΙΣΣΑΜΙΤΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ Οι κάτοικοι της επαρχίας της Κισσάμου, όπως και όλοι οι Κρητικοί, είναι πατροπαράδοτα γευσιγνώστες και απολαμβάνουν το καλό και ποιοτικό φαγητό. Ο τόπος τους παράγει προϊόντα, αντιπροσωπευτικά και θεμέλια της Μεσογειακής Διατροφής. Η εντόπια κουζίνα είναι κατά βάση αυτόχθονη και ο βασικός κανόνας είναι πως το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται σε κάθε πιάτο με τη ντομάτα και τη ρίγανη να κυριαρχούν επίσης. Οι διατροφικές συνήθειες των σημερινών κατοίκων της περιοχής είναι παραπλήσιες με εκείνες των αρχαίων, δεδομένο που επιβεβαιώνουν επιγραφές σε πινακίδες της Γραμμικής Β΄ αναφορικά με το τυρί, το λάδι, το μέλι, το κρασί, τα βότανα, το κρέας και τα σιτηρά. Τα βασικά της χαρακτηριστικά είναι η απλότητα, η λιτότητα, η κατανάλωση εντόπιων και εποχιακών προϊόντων, μαγειρεμένα με ευφάνταστες…