Το δυτικότερο φαράγγι της Κρήτης είναι αυτό του Κάμπου, με μήκος 2,5 χιλιόμετρα περίπου. Βρίσκεται κοντά στο ομώνυμο χωριό Κάμπος, η διάβασή του είναι εύκολη σε χωμάτινο κυρίως μονοπάτι, έχει έναν μικρό καταρράκτη που προσφέρεται για μια δροσιστική βουτιά και το μοναδικό δυσκολότερο σημείο είναι αυτό της ανάβασης από τα Πλατανάκια προς το Σφηνάρι. Πανύψηλα πλατάνια υπάρχουν σε όλη τη διαδρομή και μάλιστα φτάνουν σχεδόν μέχρι τη θάλασσα στην παραλία Πλατανάκια, όπου και καταλήγει το φαράγγι. Το νερό ρέει στον ποταμό του όλο το χρόνο, τα απόκρημνα βράχια του συχνά αποκτούν ένα κοκκινωπό χρώμα. Αγριοπερίστερα φωλιάζουν εδώ καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και το σταματόχορτο (δίκταμο) αναδύει απλόχερα το άρωμά του στην ατμόσφαιρα.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Λαογραφία
ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Λαογραφικός είναι ο πολιτισμός που η ίδια του η λέξη ορίζει: ό,τι λέει, πράττει, συνηθίζει σε συλλογικό και κοινωνικό επίπεδο ο λαός ενός τόπου. Οι ρίζες της λαογραφίας της περιοχής της Κισσάμου χάνονται στα βάθη των αιώνων, πηγαίνοντας χιλιετίες πίσω στα χρόνια του Μινωικού Πολιτισμού. ΛΑΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ Η μουσική και το τραγούδι είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ζωής των κατοίκων της περιοχής. Τα παραδοσιακά μουσικά όργανα στην Κίσσαμο είναι το λαούτο και το βιολί, αντί της λύρας άλλων περιοχών. Οι ντόπιοι τα αποκαλούν «ζυγιά» και είναι συνυφασμένα με πολυήμερα γλέντια χαρούμενων γεγονότων όπως οι γάμοι, τα πανηγύρια, οι αρραβώνες, οι βαπτίσεις και άλλα. Έντονη, φυσικά είναι και η χορευτική δραστηριότητα των Kισσαμιτών, οι…
Γαστρονομία
ΚΙΣΣΑΜΙΤΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ Οι κάτοικοι της επαρχίας της Κισσάμου, όπως και όλοι οι Κρητικοί, είναι πατροπαράδοτα γευσιγνώστες και απολαμβάνουν το καλό και ποιοτικό φαγητό. Ο τόπος τους παράγει προϊόντα, αντιπροσωπευτικά και θεμέλια της Μεσογειακής Διατροφής. Η εντόπια κουζίνα είναι κατά βάση αυτόχθονη και ο βασικός κανόνας είναι πως το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται σε κάθε πιάτο με τη ντομάτα και τη ρίγανη να κυριαρχούν επίσης. Οι διατροφικές συνήθειες των σημερινών κατοίκων της περιοχής είναι παραπλήσιες με εκείνες των αρχαίων, δεδομένο που επιβεβαιώνουν επιγραφές σε πινακίδες της Γραμμικής Β΄ αναφορικά με το τυρί, το λάδι, το μέλι, το κρασί, τα βότανα, το κρέας και τα σιτηρά. Τα βασικά της χαρακτηριστικά είναι η απλότητα, η λιτότητα, η κατανάλωση εντόπιων και εποχιακών προϊόντων, μαγειρεμένα με ευφάνταστες…
